Κρουσμένη Αύρα

Εμπνευσμένο και άκρως συνδεδεμένο απο μελοποιημένο ποιήμα «Τρία Πουλιά» για την εισβολή του 1974

Τριά πουλιά πετάσασιν πάνω που σσίλια μέρη

Γιαλούσα, Πλάτρες, Τρεις Ελιές,Όμοδος τζαι Πυλέρι

Ερέξασιν που τα βουνά, με σσίονια τζαι βορκάες

Τζ’είπαν να ξιποστάσουσιν πριν πιάσουν οι πυράες

Είδαν πουκάτω ζώντανα, πολλών λογιών αθρώπους

Μα είς τη μούττη του νησιού είδαν ωραίους τόπους

Επήραν την απόφαση να κάτσουσιν παρέα

Που ούλλη την ορόσειρα εκάτσαν στη ΣΟΛΕΑ

Eφάτσσησέν τους η δροσιά, ήβρασιν για να φάσιν

Εν εταράσσαν που τζιαμέ πούποτε για να πάσιν

Σαμπός τζ’εκαταλάβαν το, σαστήκαν για να φύουν

Μα άθελά τα μάθκια τους αρκέψασιν να κλείουν

Ο ένας τους τα άνοιξε, οι αλλοι θκιο χαμένοι

Με δέντρα έσσει με πουλιά για να του πουν που ένει

Ο ουρανός εμάυρισε , το χώμαν είτον στάχτη

Πετά να πάει για νερό στου Ξυλιατού τον Φράχτη

Ο ήλιος εσσεπάστηκε, το πράσινον εχάθην

Τζι ο ένας που τ’αδερκια του να κλαίει εθεάθην

«Για τον μιτσή μεν μ’αρωτάς, ένιξερο που ένει

Αρώτα με για τον καπνό, τι κρούζει, πόθεν φκαίνει!

Με σπίτι έχουμέντε πιόν, με βράχο να χωστούμε

Τον πόνο μας πο’δα τζαι τζι σε ποιόν εννά τον πούμε?

Το εβδομήντα τέσσερα επέξαν τους με θράσος

Τους συγγενείς που κάτσασιν να πνάσουν είς το Άρσος

Πριν δέκα χρόνια πάρα τζι επίαν οι γονιοί μας

Στον Σαιττάν η πυρκαγιά έκρουσέν τη ψυσσή μας

Τωρά εχάθην τζι ο αρφός τζ’εντύσα μας στα μαύρα

Εμάς τζαι ούλλο το βουνό με τη κρουσμένην αύρα»

Τα μάθκια τους ετρέξασιν , εκρύψασιν τον λόν τους

Εσσέπασέν τους η φωθκιά τζ’επίαν στον αρφόν τους

Ανδρέας Αγγελή

20 Ιουνίου 2016